Vandaag brengen we een bezoek aan Warschau, of Warszawa zoals ze hier zeggen. 's Morgens o.l.v. een gids en 's middags mogen we op eigen gelegeheid.

Toen we gisteren Warschau naderden, zagen we dit gebouw al van verre.
Het is het Paleis van Cultuur en Wetenschap en is een cadeautje van Stalin. Het gebouw is gereed gekomen in 1956.
Volgens de gids zijn de meeste Polen niet blij met dit cadeau en vinden het maar een lelijk gebouw. Het neemt een dominante plek in binnen de stad.
's  Middags hebben we dit gebouw bekeken.

We hebben een eerste vrouwelijke gids vandaag! En ze spreekt Nederlands! En ze is jong en blond!

De rondeliding begint in het Lazienski Park.
Naast mooie oude bomen en romantische meren, zijn hier ook architectonische gebouwen te bewonderen. Zoals het zomerverblijf van de laatste Poolse koning, het Belvedere-Paleis aan het water, de oude Oranjerie of het Amphi-theater.

In de zomer zijn er concerten van Chopin in het park bij het monument van deze grote componist.

Ook van deze gids kregen we weer veel geschiedenisles.
De Polen zijn trots op hun land ( in ieder geval de gidsen, die we tot nu toe gehad hebbe!)

Daarna maakte we een stadstoer met de bus.
We zagen o.a.:
+ Monument ter herdenking van de Poolse opstand in WO II
+ Het beursgebouw, voorheen gebouw van de Communistische Partij
+ Graf van de onbekende soldaat

Bij het monument voor de Jodenvervolging,
waar Bondskanselier Willy Brandt op de knieën ging, stapten we uit.

De gids vertelt:
Voor WO II woonden er in Warschau 400.000 Joodse inwoners in de wijk Muranów.
Op 16 november 1940 werd rond Muranów een muur gebouwd en werd de wijk een Ghetto. De Nazis dwongen de Joden om hier te wonen. het kreeg ook een begraafplaats  voor meer dan 100.000 mensen gestorven door hongersnood, kou en ziekten. De overlevenden werden naar concentratie-kanpen gestuurd.

Op 19 april 1943 kwamen de bewoners uit het Ghetto in opstand onder leiding van Mordechaj Anielewicz, maar dit mislukte. In mei 1943 werden alle bewoners gedood en werd het Ghetto vernietigd.

We gaan weer verder en stappen uit bij het graf van de Onbekende Soldaat.

Ook hier vertelde de gids een heel verhaal over een heldhaftige Pool, die dit gebouw moest opblazen, maar dat deel met het graf liet hij staan.
Twee soldaten houden hier nu de wacht zonder een vin te verroeren.

Deze 'mannetjes' stonden zonder te bewegen op wacht. Dit geeft altijd wat hilariteit onder de toeschouwende toeristen.

Plotseling begonnen ze te stappen en liepen bijna een vrouw omver.
Aflossing van de wacht, een heel peloton soldaten komt aan marcheren.

Helaas ging het allemaal wat vlug en waren we te laat om een hier een foto van te maken. Dan maar, terwijl ze weg marcheerden, van de achterkant van de 'schutterij' .

De Oude Stad, is een gedeelte van Warschau dat middeleeuws aandoet, waar dus veel bezienswaardigheden zijn en ondanks vele vernielingen in de oorlog, heel mooi gerestaureerd zijn!

Op 1 augustus 1944 kwamen de Polen inopstand tegen de Duitsers.
Deze opstand mislukte en als vergelding werd bijna heel Warschau verwoest door de Nazis, vooral historische gebouwen.

Men heeft geprbeerd alles weer op te bouwen. Dat is goed gelukt

Op de zuil staat een vroegere Poolse koning en hij woonde in het paleis rechts.

Via een heel leuk straatje (Ulica Piwna) lopen we naar de markt. Ook dit plein is na de oorlog helemaal in de oude staat hersteld! De reconstructie heeft tot 1963 geduurd.

Ook op dit plein werd weer goed naar de gids geluisterd.
Het miezerde wat! Dat was jammer.

Soms ziet men nog iemand bedelen

's Middags hadden we vrij en wilden we het cadeautje van Stalin bekijken

Eerst gegeten (weer taalproblemen), daarna een warenhuis bekeken en toen op naar het Cultuurpaleis!

Veel bewaking en controles, maar uiteindelijk met de lift naar boven.
Mooi uitzicht, maar geen foto's gemaakt. We moesten beneden de tas inleveren en daar zat het fototoestel in !!

Terug beneden in een zaal was een tentoonstelling over de schrijver Henryk Sienkiewicz. Hij schijnt het boek "Que Vadis" (of zoiets) geschreven te hebben. Er waren vrouwen in ons reisgezelschap die dit boek kenden.
Er was niet veel van te begrijpen: de taal !!

Daarna nog even naar de markt geweest aan de voet van de toren met heel veel kraampjes. Ze verkochten alleen maar schoenen.

Dan maar terug naar de bus gelopen en terug naar Hotel Ibis.