's Morgens brengen we een bezoek aan Krakow.

De oude stad Krakow is de mooiste stad van Polen en wordt ook wel het Florence van het oosten genoemd.

Het is vandaag erg heet (+ 35 graden), iedereen puft van de hitte. Door alle wijzigingen in het programma, hebben we weer eigenlijk veel te weinig tijd om deze stad goed te leren kennen. Jammer!

Op een heuvel ligt Wawel. Daar begint onze rondleiding door de gids.

We bezoeken de kerk, beklimmen de toren, bezoeken het paleis alhier en de gids vertelt ons de hele Poolse geschiedenis.

We verlaten de Wawel en komen,
op weg naar het centrum,
 langs het Universiteitsgebouw.
Ook dat schijnt bijzonder te zijn:

Door het poortje gingen we naar binnen en komen op de binnen plaats:

Daar liep ook een bekende toerist rond:

Verder maar weer,
naar het hoofdplein van Krakow.

Het middelpunt van Krakow is het Rynek Glowny of hoofdplein.
Hier vinden we de rijk gedecoreerde 14e eeuwse markthal, de Mariakerk, het kasteel, de kathedraal en vele fraaie gevels.
Het is niet voor niets dat de UNESCO deze stad als monumentale stad heeft aangewezen.

De gids vertelt, iedereen (?) luistert.

Deze kerk moesten we volgens de gids beslist gezien hebben. Dus snorden we naar binnen (3 Sl. entree pp). Het was inderdaad een mooi interieur.

Vooral dit altaarstuk schijnt spectaculair te zijn.

De buitenkant vond ik niet zo bijzonder.

Vlakbij de ingang (aan de zijkant) van de kerk was het plaveisel wat stuk. Een buitenkansje!! Ik heb voor mijn stenen-verzameling een steen van Rynek Glowny.

Door het park wandelen we terug naar het park. Het is erg heet.
Hoewel de gids misschien te diep ingang op de geschiedenis van Polen ... toch, hij was enthousiast en betuigde zijn liefde voor de stad!
Dit wordt gewaardeerd en hij mag een fooi van 10 Slt. ontvangen. Velen liepen gewoon langs hem door.

's Middags gaan we een bezoek brengen aan het concentratiekamp Auschwitz of Oswiecim zoals de Polen zeggen.
Vanaf Krakow was het toch nog dik een uur rijden, we komen rond 14:30 uur in Oswiecin aan.

De chauffeur gaat een (Duits-sprekende) gids regelen. Dit duurt even en er is wat gelegenheid om wat spullen te kopen. Er is een restaurant, kraampjes, parkeerplaats, enz .... net als bij iedere andere toeristenattractie. Toch is het wat ingetogener, het lijkt toch minder commercieel. De prijzen zijn normaal.

Om kwart voor drie komt de gids. Hij heet ook al Jozef, een oudere man in terlenkabroek en overhemd. Het is erg heet (+ 35 graden) en hij laat meteen merken dat hij het erg "heiss" heeft en dat hij de "Führung" zal inkorten ( normaal 2 - 2 1/2 uur).
Later zal blijken dat hij veel dingen overgeslagen heeft en ons er door "gejaagd" heeft. Vandaar dat ik wat dat betreft een ontevreden gevoel aaan dit bezoek overhield. Ik wilde hem dan ook geen fooi geven, maar mijn reisgenoot bleef fatsoenlijk.

De Rondleiding

Nooit geweten dat   Kamp Auschwitz uit meerdere kampen heeft bestaan (3). Twee ervan gaan we bezoeken.
We staan nu bij het hoofdkamp Auschwitz I, maar omdat net voor ons een groep van 200 mensen naar binnen gaat, stelt de gids voor om eerst naar het kamp buiten Auschwitz te gaan.
Toen het hoofdkamp I te klein werd, hebben ze 3 km verder buiten het dorp een nieuw, groter kamp gebouwd. De Duitsers noemden dat kamp Birkenau.

Kamp Birkenau was ontzettend groot, veel groter dan Auschwitz I. Hier kwamen de treinen binnen, door de hoofdpoort en werden de selecties doorgevoerd.
hier waren ook vier gaskamers en crematoria, die zijn echter verwoest (opgeblazen).

Door de hoofdpoort liepen we naar binnen.
De bewakingstoren boven de poort kon je beklimmen, dan heb je een goed overzicht over het kamp. Dat hebben we niet gedaan: "zu heiss".

Als eerste brengen we een bezoek aan de barakken.
Dit zijn zg. quarantaine-barakken. De gedeporteerden die geselecteerd waren om te gaan werken in werkkampen moesten eerst enkele weken hier verblijven!

De eerste barak die we binnengingen was een latrine. In het midden van de barak op zithoofgte, een lange betonnen plaat met aan weerszijde gaten (minstens wel 50). De inhoud werd 's avonds met emmers "im Wald getragen", aldus de gids.

De volgende barak was een woonbarak. De gids vertelde een heel verhaal over waar deze barakken vandaan kwamen. Het waren paardenstallen geweest en hij liet dan ook de ringen zien waar deze paarden aan vastgemaakt werden. Binnen stonden aan weerszijde brede stapelbedden ( drie hoog) en midden door de barak liep een gemetselde verwarming (een soort tunneltje), waar de rook van kachels door heen ging.

Buiten de barakken was het erg warm in de open vlakte. Verderop stonden nog stenen barakken; je zag enkele groepen bezoekers door de hitte verder wandelen over dit enorme terrein. Ook zag je veel schoorstenen en muurtjes alleen staan, de houten barakken waren daar weg.
Ook zag ik ze naast een barak een nieuwe fundering maken  (van stiepranden) voor een barak. Dit vond ik toch wel een beetje vreemd. Gaat men hier nieuwe barakken bouwen?

Wat doet de gids?? Hij loopt terug naar de bus en beschouwt Birkenau als bekeken. Wij weten niet beter en lopen achter hem aan.
Later, als we enkle informatie-gidsen hebben gelezen, blijkt dat er eigenlijk nog veel meer te zien was geweest!!

We gaan weer terug naar hoofdkamp Auschwitz I en staan weldra voor de 'beroemde' poort van dit concentratiekamp met de spreuk "ARBEIT MACHT FREI".
Rechts het keukengebouw; elke avond speelde hhier een orkestje als de gevangenen terugkwamen van hun werk (vertelde de gids).

Eigenlijk bestaat dit kamp uit een voormalige Poolse legerplaats met stenen gebouwen van twee verdiepingen. Dit legerkampement word door de Duitsers als een concentratiekamp gebruikt, maar bleek al gauw te klein, vandaar dat Birkenau gebouwd werd.

In totaal staan er ongeveer 30 to 40 gebouwen in drie rijen. Tussen die barakken lopen straatjes. Je mag hier vrij rondlopen (als je een gids hebt) en in veel barakken (Blocks genoemd) zijn tentoonstellingen ingericht. Met foto's,  maar ook met spullen die de Joden afgenomen waren: schoenen, brillen, koffers, haren, borstels, enz.
Onze gids 'joeg' ons door de verschillende blocks heen; we kregen weinig tijd om het op ons te laten inwerken.

Als eerste liepen we naar de barak rechtsachter op he terrein:
Block 11
het z.g. 'Todesblock'

Dit was de barak met de gevangenis, de cellen, waar de martelingen plaats hebben gevonden. Hier werden ook veel doodvonnissen geveld, experimenten met mensen uitgevoerd, enz.

De binnenplaats tussen Block 10 en 11 werd gebruikt a;s excecutieplaats. Achter tegen de muur zijn duizenden mensen doodgeschoten.
Bij de muur, waar een houten schutting voor stond, lagen bloemen en een grote krans van een vereniging uit Bayern Duitsland.
Nog even overwogen om van deze plek een steen mee te nemen voor mijn stenen-verzameling. Toch maar niet gedaan en een steentje van de straat opgeraapt.

Ik vond het nogal luguber om daar als toerist rond te lopen, een beetje ongepast. Je loopt in een groep van 30 mensen achter een gids aan, waarvan sommigen zelfs af en toe lopen te 'gekken'. Ook andere toeristen lopen daar rond, nemen foto's en doen wat toeristen doen als ze een bezienswaardigheid bezoeken.

De rondleiding werd afgesloten met een bezoek aan de gaskamer en het crematorium.

De gaskamer en het crematorium in dit kamp  Auschwitz I zijn bewaard gebleven. Hier werden in 1941 en 1942 veel Russische krijgsgevangenen en Joden vermoord.

Tenslotte kwamen we weer langs die beroemde poort, met die al even beroemde spreuk: "ARBEIT MACHT DREI".

Me afvragend, zou dit allemaal nog autenthiek en bewaard gebleven zijn?
De letters eens van dichtbij bekeken: Ze zaten goed in de verf en de letters leken nog niet zo lang geleden aan de stangen van de poort te zijn gelast. Het leek erop of de letter B op de kop eraan gelast was. Dit moet ik toch eens op oude foto's nakijken of dat toen ook al was?
(Later bij thuiskomst, zou blijken dat dit inderdaad het geval was)

Ik heb hier maar weinig foto's zelf gemaakt, ik had daar moeite mee! Vooral bij deze poort werd volop geposeerd en geknipt. Ik wilde een foto maken zonder 'mannetjes' erop, maar dat ging niet.
Dus dan maar ansichtkaarten gekocht, die voldoet meer dan voldoende.

Vlak voordat we terug naar ons hotel in Krakow gingen, toch nog twee foto's van buiten de omheining gemaakt.

De laatste twee foto's.