|
|
|
|
Het Pieterpad 35e en laatste etappe:
zaterdag
8 september 2007 Vandaag de laatste etappe, een etappe niet anders dan de andere. Eerst naar Jan Linders voor de wekelijkse boodschappen. Dan ... fietsen op het rek en om 10 uur met de auto vertrekken naar de Sint Pietersberg, kijken of daar ergens te parkeren valt. Om 10.40 uur komen we bij een plek waar de auto achter kunnen laten, niet bij het eindpunt maar wel zo dicht mogelijk in de buurt (ongeveer 10 minuten lopen blijkt later). Fietsen van het fietsrek gehaald en de berg af richting station. Het is een hele toer om de fietsen daar kwijt te raken, er is geen plekje meer vrij, dus fietsen we een eindje de stad in en parkeren de fietsen in een straat voor een huis. Op hoop van zegen. We lopen terug naar het station en hebben om 11.32 de trein naar Valkenburg, die daar 8 minuten later aankomt. Daarna lopen naar Strabeek, waar het beginpunt ligt van deze laatste etappe. Na 20 minuten zijn we er ... het is 12 uur.
We zijn blij dat we het drukke Valkenburg kunnen verlaten en lopen naar het verderop liggende hellingbos waarlangs de Geul stroomt.
Links het hellingbos, rechts in de diepte de Geul. Misschien wel een van de mooiste paden van het Pieterpad. Aan het einde van dit pad volgde een fikse, lange klim naar ....
.. Terblijt, misschien wel een van de mooiste dorpjes waar we doorheen gewandeld zijn met ....
.... nog heel veel huizen opgetrokken uit mergelblokken. Ook bij nieuwbouw wordt hier nog veel mergel gebruikt.
Vlak voor we Terblijt verlaten vinden we een bankje waar we onze knapzak aanspreken. Het doorgaand verkeer gaat linksaf, wij gaan rechtdoor ....
... en schampen Bemelen met zijn bekende mergelgrotten. Hier hebben we in het verleden wel vaker gewandeld, het spectaculaire is er dan wel af; we wandelen verder ...
... naar Maastricht en lopen over de Scharnerweg. Scharnerweg? waar we kennen we die ook al weer van? Och ja, 10 jaar geleden hier onze kurkvloer gekocht. De kurkzaak was nu een kinderdagverblijf geworden of zo iets!
We bereiken het station, waar we vandaag al eerder zijn geweest. Het is toch iets te ver omlopen om te kijken of de fietsen er nog staan, we vertrouwen maar op de eerlijkheid van de medemens. Nog even overwegen we om de fietsen toch maar op te halen en aan de hand mee te voeren naar een veiliger plek. We zien hier toch maar van af!
Spoedig verlaten we Maastricht en beginnen aan de klim. Het krioelt er van de franstalige fietsers, die bezig zijn aan een toertocht. Er staan verkeersregelaars en de tocht wordt begeleid door motoren. Het lijkt de Tour de France wel. Lopend door de goot van de weg en regelmatig de berm inspringend kruipen we naar boven. Toch wel een vreemd einde van onze laatste kilometers!
En dan ... opent het bos zich en kom je op een grasveld naast het grindpad en daar liggen wat losse stenen en staat een pilaar, het lijkt wel een grenspaal! We zijn er, onze wandeling van 489 km zit er op! Het is 4 uur. |
