Het Pieterpad
2002 - 2008

22e etappe
Rietbroek - Millingen (14 km)

 zaterdag 24 maart 2007
 

Vandaag gaan we weer op en neer. Inmiddels zijn we zo ver gevorderd, dat we niet meer hoeven te overnachten. Het einddoel voor deze etappe ligt bij Millingen aan de Rijn. Hier willen we onze auto neerzetten en dan met de fiets  naar Rietbroek. Met openbaar vervoer is het niet te doen !

Thuis op de oprit.

Dat wordt dus eerst een fikse autorit van  1 1/2 uur Millingen, waar we met het veerpontje voor fietsers de Rijn oversteken. In Millingen een half uur moeten wachten op het pontje (zowaar een kopje koffie gedronken of was het als alibi om naar de wc te mogen?) Dan een flinke fietstocht via Elten (D) naar de brug over de autoweg (Arnhem - Oberhaussen) bij het gehucht Rietbroek (een boerderij met een schuur), daarna 14 km wandelen, daarna de fietsen weer ophalen via de Rijnbrug in Emmerich, dan avondeten in 's Heerenberg in eetcafe "de Snor" en dan via Kleve en Goch in Duitsland weer naar het zuiden. Een hele operatie!

Het beginpunt van deze etappe

Hier hebben we de fietstocht achter de kiezen en parkeren de fietsen bij dit bankje. Hier waren we de vorige keer gebleven. Het is toch wel een beetje riskant om de fietsen hier zo maar achter te laten, daar deze plek toch een kilometer of drie van de bewoonde wereld afligt en we dus moeten vertrouwen op de eerlijkheid van de medemens. 

Bij de Duitse grens 

Na honderd meter bereiken we de grensovergang met Duitsland. Hier bleef ik de vorige etappe bij deze betonblokken steken met de auto en moest ik terug.
Met de fiets, komend over dit weggetje  konden we makkelijk tussen de betonblokken door en onze weg vervolgen naar de startplaats van deze etappe. Te voet lopen we nu weer terug en gaan bij het bankje linksaf, op weg naar het hooggelegen kerkje van Hoch-Elten op de Elterberg.

 

De Sint Vituskerk van Hoch-Elten werd in 967 gebouwd als Stiftskerk bij een voormalig klooster. Van het klooster was niets meer te zien. Dit gehucht doet nu dienst als "Erholungsort".

Op weg naar de Rijn

Hier lopen we al weer op Nederlands gebied. Voor ons loopt een viertal dat ons net heeft ingehaald, overduidelijk ook Pieterpadjes zoals we medewandelaars inmiddels zijn gaan noemen. We zijn op weg naar het plaatsje Spijk, de plek waar de Rijn ons land binnenkomt en niet Lobith zoals altijd beweerd wordt.

De Rijn

We beklimmen de dijk van Spijk en zien de eerste rijnaak.

Daarna een lange, lange weg rechtdoor over de Rijndijk. Leuke weggetjes om met de motor over te rijden, zoals daar ook vaak in Promotor (motortijdschrift) lyrisch over verhaald wordt. Alleen jammer dat fietsers dit ook leuke weggetjes vinden. Tja ...
Dat hier ook veel steenfabrieken te vinden zijn, weet ik uit aardrijkskundelessen. De bewijzen heb ik nu ook gezien.

Het veerpontje

Tenslotte zijn we om 4 uur bij de pier waar het pontje zou aanmeren. In deze maanden vaart het pontje elke 2 uur op en neer, dus dat betekent wachten tot 5 uur. Er was één fietser die naar de overkant wil en de rest zijn allemaal Pieterpadjes. Je krijgt zo wel een mooi overzicht van hoeveel wandelaars op zo'n dag als vandaag onderweg zijn.

Etappe 23 >>>