Donderdag - 11 augustus 2010 -

dag 3 : Franeker - Leeuwarden

Wanneer we weer buiten staan bekijken we het stadhuis, dat tegenover het museum staat. Warempel, dit is een prachtig gebouw en het is nog te bezichtigen ook. Dat doen we dan ook en ontmoeten in de eerste zaal een mevrouw, ongetwijfeld een vrijwilligster, die ons meteen aanschiet en een papier in de handen drukt met gegevens over dit stadhuis en uitleg geeft over de kamers die we mogen bezichtigen.
In een van die kamers - die ingericht is als trouwzaal - zien we nog een geschilderd portret van Eise Eisenga boven de open haard, zodat we nu ook weten hoe Eise er uitzag.
Het interieur is mooi en goed bewaard gebleven, maar beperkt toegankelijk voor het publiek zodat we hier gauw weer buiten staan.

Zo komen we vanzelf in het winkelcentrum van Franeker, waar we de Hema binnengaan. Op de kamer van het hotel waar we verblijven heb ik geen bierglas ter beschikking, dus dan maar op zoek naar een bierglas in een winkel die we tegenkomen tijdens een van onze stadsbezoeken. En zie hier … de Hema, die moet toch wel een bierglas in de verkoop hebben. Inderdaad, maar ze zijn verpakt per zes stuks en worden niet los verkocht. Daarentegen zijn ze wel goedkoop en zo komt het dat ik voor € 2 met 6 bierglazen in een plastic zakje ons bezoek aan Franeker moet voorzetten.

De stadswandeling uit het ANWB-boekje brengt ons weer vlug weg van het winkelend publiek en voert ons naar een groot grasveld met een tribune. Bij de ingang staan twee vreemde, hoge torens. Wanneer we dit nader verkennen zien we op een bordje dat dit een kaatsbaan is. Maar nu ligt ze er verlaten bij.

We slaan twee keer linksaf en wandelen over een brede weg met in het midden weer een vaart. Dit zie je wel vaker in dit soort stadjes in Friesland, het betekent wel dat wanneer je aan de overkant van de straat moet zijn, je eerst op zoek moet naar een bruggetje.

En de straat oversteken willen we, want aan de overkant is een parkje en het is nu toch wel de hoogste tijd om onze rugzak lichter te maken en de boterhammetjes op te eten.
We vinden een mooi, rustig plekje op een bank tegenover een grasveld omgeven door hoge beuken en eiken. Dit grasveld doet dienst als expositieruimte voor een kunstenaar die hier PVC-buizen “geplant” en beschilderd heeft. Tja, de één vindt zo iets mooi, de ander iets minder!

Het heeft ons gesmaakt en de wandeling bereikt haar eindpunt bij een groot plein, waarschijnlijk de markt met een grote kerk. Toch even binnen kijken en daar zitten ze weer: de vrijwilligsters. Twee dames bij de ingang van de kerk, die ons weer blij aankijken! We kijken wat rond in deze protestantse kerk en raken bij het naar buitengaan in gesprek met de dames over het protestantisme. Ze horen aan onze tongval dat we uit het zuiden komen en dan beginnen we de katholieke kerken te vergelijken met deze. Wanneer ik zeg, dat ik in Limburg nog nooit in een protestantse kerk geweest ben, weet een van de dames mij te vertellen dat er in Gulpen zo’n kerk is en ze noemt nog enkele plaatsen in Limburg. Ze weet er meer van dan ik! Nou, dat was Franeker, dit bezoek heeft toch meer tijd gevraagd dan we verwacht hebben.

De hoogste tijd om op weg te gaan naar Leeuwarden. We zijn weer vlug bij onze auto en rijden even later over een mooie autoweg naar de hoofdstad van Friesland. Het is hier toch wel een stuk rustiger op de weg dan wij gewend zijn in het zuiden. Het begint ook wat te regenen, maar dat valt achteraf gelukkig mee. We bezoeken nog even een tankstation met toiletbezoek en rijden dan de stad binnen op zoek naar een parkeerplaats. We hebben de navigatie ingesteld op het station en hopen daar een P&R plek te vinden. Oei, dat valt wat tegen maar uiteindelijk aan de achterkant van het station in een wijk vinden we een plaatsje, nadat bij de P&R parkeerplaats een grote slagboom stond die niet open ging. Er was ook geen knopje of gleufje voor munten. Als we later, te voet, gaan kijken hoe dit werkt, blijkt dat je via een chipknip kunt inchecken en later ook zo kunt uitchecken, waarbij het parkeertarief meteen wordt afgeschreven! Je moet het maar weten allemaal!

We gaan aan de achterkant het station binnen, trapje af, trapje op en komen uit bij de voorkant. Kun je bij de stationsrestauratie eten? Handig voor straks als we op zoek moeten naar een eetgelegenheid, maar de kaart is klein, alleen lunchgerechten.
Dan eerst de stad verkennen en het ANWB-boekje wordt weer tevoorschijn gehaald. Als eerste valt op, dat voor het station erg veel, vooral hoge nieuwbouw is en er is een enorme bouwput! Dat hebben we eigenlijk niet verwacht hier! Maar wanneer we hier voorbij gelopen zijn komen we via een straat met dit keer mooie graffiti, (duidelijk toegestaan van de gemeente, lijkt het) om minder fraaie zijgevels op te fleuren. Een wat sjofel uitziende man, eerst denk ik dat het een zwerver is, komt op ons toe nadat hij gezien heeft dat wij die schilderingen staan te bekijken. Hij wijst ons op een afbeelding van de koningin, die met een penseel in de hand het “Anarchie-teken” op de muur schildert. Hij lacht erbij en laat blijken dat hij deze grap bijzonder geslaagd vindt. Dat vinden wij ook.

We arriveren bij het centrum met de Waag op een groot, breed plein, doorsneden met ook hier weer een gracht. De Waag is een opvallende oud gebouw midden op het plein. Het is hier druk, veel grote winkels en dus ook veel winkelpubliek, maar ook restaurantjes, café, e.d. Jammer, het regent een beetje, de terrasjes liggen er verlaten bij.

Verder op staat een groot standbeeld van een paard, maar eigenlijk had ik hier een standbeeld van een koe verwacht “Oos mem”. Maar de koe schijnt ergens anders te staan en hebben we gemist tijdens ons bezoek. Er staat wel nog op een hoek van het plein een standbeeld van de politicus uit de zestiger jaren: Anne Vondeling. Bij dit standbeeld wandelen we de rustige, oude en smalle straatjes binnen met de veelal statige huizen.
Leeuwarden was in de Gouden Eeuw het centrum van Noord-Nederland en hier vestigde zich de broer van Willem van Oranje als stadhouder van Friesland. Zijn naam is Willem Lodewijk, Graaf van Nassau en een voorouder van onze huidige koningin. Maar eerst zien we links van ons, aan overkant van weer een groot kaal plein, een brede hoge toren zonder spits. Het lijkt we of hij een beetje scheef staat, maar ik vind hem lelijk. Toch maakt hij wel wat indruk door zijn grote plompe afmeting.

(Later zoek ik het op bij Wikipedia: de toren heet Oldenhove en staat inderdaad scheef en hangt 1,68 meter uit het lood. Hij blijkt gebouwd te zijn op een terp, waardoor de ondergrond niet stevig genoeg is.) Nee, we lopen er niet heen, onze stadswandeling geeft een ander richting aan en zo komen we bij een statig gebouw waar nu de muziekschool gevestigd is en vervolgens bij het keramiekmuseum dat op dit tijdstip gesloten is. Uiteindelijk belanden we in een groot park.
Zo’n park met veel beelden, een grote fontein en een open podium voor muziekgezelschappen. Ook hier dwalen we rond, we zien een eend die haar nest gebouwd heeft aan de voeten van een standbeeld dat midden in een vijver staat. Het beeld is een vrouwelijk naakt zonder hoofd en armen … de eend weet haar plek te kiezen!

Het is nog even zoeken in de nauwe straatjes, maar uiteindelijk komen we toch bij het voormalig stadhouderlijk woonhuis van Willem Lodewijk, een groot statig gebouw waar nu de provinciale staten van Friesland gehuisvest zijn. Voor de ingang staat een enorm standbeeld van de goede man.

 Even verderop voor het stadhuis staat een lindeboom met een grasveldje eromheen, inclusief hek. Het hek is mooi versierd met appeltjes van oranje en een grote hoofdletter W. Beneden is een fonteintje, uit een leeuwenkopje komt een straaltje water en er staat de volgende tekst bij: “Ter Herinnering van de troonsbestijging van H. M. Wilhelmina”. De rest is niet te lezen. Al met al is dit een indrukwekkende omgeving vol historie.

Maar knorrende magen winnen het van historische gevoelens, hetgeen betekent dat we op zoek gaan naar een eetgelegenheid en die vinden we aan de doorgaande weg die terug naar de Waag voert. We komen nog langs de Bonifatiuskerk (dicht) om uiteindelijk in Cafetaria De Valk (open) te belanden. Een eenvoudige maaltijd nemen we tot ons, met andere woorden het valt wat tegen! Met een volle maag zien we een standbeeld van Mata Hari dat te vinden is voor haar geboortehuis op Kelders 33. Nu is in dit pand een kapsalon gevestigd: Hari Haarmode. Tja, what’s in a name!

Het is goed geweest voor vandaag, weer kuierend langs de bouwput bereiken we uiteindelijk de auto, die ons probleemloos naar Wolvega voert.

dag 4 >>>